Waarom stoppen zo lastig is

Stoppen, de andere helft van vernieuwing, deel 1: Waarom stoppen zo lastig is.

Aan nieuwe ideeën en projecten is er geen gebrek. Er komt altijd wel iets bij. Minder mensen, dan verdelen we het werk over een kleiner team. Herkenbaar? In deze blog van Patrick Davidson lees je waarom het zo belangrijk is om regelmatig ook te stoppen met dingen, waarom het zo lastig is en hoe je het goed doet.

Ook tijdens de lockdown hebben veel mensen het gevoel dat ze de hele dag in meetings zitten. En pas in de middag kunnen beginnen met hun werk. Zoom- en Teamsessies kapen onze agenda’s. Dat geldt op elk niveau, ook leiders in de top hebben ermee te maken. Tijd om eens goed te kijken wat je daartegen kunt doen. Het begint met de vraag waarom het zo lastig is om te stoppen.

“Het begint met de vraag waarom het zo lastig is om te stoppen”

“Als we nu eens niet meteen ja zeggen tegen iets nieuws”, zei een manager onlangs tijdens een innovatiesessie. De groep keek elkaar met vragende ogen aan. Waarna de manager vervolgde: “Ik ben voor vernieuwing. Maar ik zou er wel voorstander van zijn dat je bij een nieuw initiatief óók aangeeft waar je mee gaat stoppen. Want het kan niet zo zijn dat er steeds nieuwe dingen bij komen maar er nooit iets van je bordje afgaat.”

De observatie was spot on. Ik verwees naar het koffieconcern Starbucks. Daar vergelijken ze het met en stekkerdoos: “Plug out something old before you plug in something new.” Maar hoe doe je dat dan? Het begint ermee dat je je eigen gedrag begrijpt.

1. Automatische piloot

Kahneman Systeem I en Systeem II

Kahneman Systeem I en Systeem II

Allereerst is nee zeggen voor veel mensen lastig. Naast het gevoel dat je mensen mogelijk teleurstelt, vergt het ook dat je even goed nadenkt wat je wel en niet doet. En daar nemen we vaak niet de tijd voor.

Het vergt dat je je impulsen onder controle hebt en een weloverwogen besluit neemt. Dat kost nu eenmaal energie. We doen veel meer op de automatische piloot – die ons energie bespaart – dan we denken (lees Daniel Kahneman over Systeem I en Systeem II en Rob Cross over het gevaar van teveel samenwerken)

2. Liever iets dan niets

Het brengt ons bij een volgend fenomeen dat ervoor zorgt dat stoppen onnatuurlijk aanvoelt. De zogenaamde action bias: we denken dat je beter iets kunt doen dan niets. Het mooiste voorbeeld is de keeper die een penalty wil stoppen. In een onderzoek uit 2007 (lees verder over het onderzoek naar penalties) analyseerden onderzoekers 286 strafschoppen uit het profvoetbal. Ze ontdekten dat keepers bijna altijd naar rechts of links duiken. Waarom? Omdat duiken de norm is.

Een voorkeur voor actie (“action bias”) boven ‘niets doen’. De doelmannen sprongen 49,3% van de tijd naar links, 44,4% van de tijd naar rechts. In slechts 6,3% van de gevallen bleef de doelman staan. In het midden. Uit analyse bleek dat de trappen 32,2% naar links, 39,2% naar rechts en 28,7% naar het midden gingen. Dit betekent dat de doelmannen veel eerder een penalty zouden stoppen als ze gewoon op hun plaats waren gebleven. Toen de onderzoekers vroegen waarom ze toch doken, antwoordden de keepers dat ze er meer spijt van zouden hebben als ze een doelpunt zouden toestaan ​​wanneer ze in het midden bleven staan dan wanneer ze naar rechts of links zouden duiken. Anders gezegd, de doelmannen wilden dat gezien werd dat ze iets deden. Zelfs als dat niet klopt (Staats, 2018).

Dit betekent dat de doelmannen veel eerder een penalty zouden stoppen als ze gewoon op hun plaats waren gebleven.

Kortom, impulsen onder controle en een weloverwogen besluit nemen. Een recent voorbeeld waar ik zelf niet vrolijk van werd, is de penalty die Ajax-aanvoerder Dusan Tadic nam tegen Roma-keeper Pau López. De Spaanse doelwacht nam een onorthodox besluit: hij besloot te blijven staan en stopte de penalty van de man die bijna nooit mist. Daarmee zorgde Lopez, zo bleek een week later, voor de ommekeer in de tweestrijd. Een actie van een eenling die enorme impact had.

“Impulsen onder controle en een weloverwogen besluit nemen”

3. We doen het alleen

Dat brengt ons bij de derde antwoord op de vraag wat stoppen zo lastig maakt. We doen het vaak alleen. Uit onderzoek (Norcross & Prochaska) blijkt dat je een verandering – of het nu starten of stoppen betreft- veel makkelijker en krachtiger realiseert wanneer je de hulp van anderen vraagt.

Hoe dan?

Nu we weten waarom stoppen zo lastig is, komt de vraag op ‘hoe stop je dan?’ En dat bespreken we in een volgende blog. Want deel 1 stopt hier……

Meer weten?

Weg met overgewicht in organisaties - BMI - Teaming

Weg met overgewicht in organisaties (uit het boek Teaming)

We verzorgen diverse workshops en masterclasses over vernieuwing en visie. Een van onze Masterclasses is toegespitst op Stoppen. Hoe doe je dat? Wil je meer weten en zelf aan de slag met je team en/of organisatie, neem dan gerust even contact op met ons. We verzorgen deze sessies ook online.

Wil je er alvast een goed boekje over lezen, dan raden we je deze aan: Stop. van Marije van den Berg. Een leuk boek dat je in 2 uurtjes uit leest en daarna herleest om het toe te passen. Hier vind je onze boekbespreking.

Elders op deze site (en in ons boek Teaming, de nieuwe realiteit van samenwerken) vind je ook werkvormen die je helpen om te bedenken waar je mee kunt stoppen. Zoals TRIZ. Uiteraard leer je dit in onze masterclasses zelf toepassen.

Over Patrick Davidson

Teaming, de nieuwe realiteit van samenwerken is het vierde boek van Patrick Davidson en Hans van der Loo. Daarin lees je ook hoe belangrijk stoppen is voor mensen die willen focussen op hun ambitie. Voor dat boek interviewden ze naast performance coaches uit de topsport een hele serie vernieuwende denkers. Het boek bevat enkele boeiende cases en verschijnt deze zomer. Meer informatie via ons e-zine en blogs voor Management Impact en Managementboek Magazine.

Recommended Posts