Van de jury – De invloed van goede boeken

Lezen is voor mij meer dan een hobby. Ook beroepsmatig lees ik veel. Dus ook overdag en doordeweeks. Lezen opent nieuwe werelden. Als kind las ik Roald Dahl en later werd het Willem Elsschot. Met plezier. Toen al las ik meer boeken ‘dan ik hoefde’, zoals een klasgenoot het zei.

Patrick Davidson, managementboek van het jaar 2020, juryvoorzitter

Het zal je niet verrassen. Ook toen ik klaar was met mijn studie aan de VU bleef ik lezen. Ik ging meer en meer non-fictie lezen. Als jonge consultant ontdekte ik vooral wat ik nog niet wist. En ik merkte hoe boeken mij, als nieuwsgierige ‘jongste bediende’, hielpen om kennis op te bouwen. Kennis die je meteen kon toepassen in het werk. Vakliteratuur. Managementboeken. Over visie, over strategie, over innovatie, over teams, over verandermanagement en over nog veel meer.

Welk boek heeft je beinvloed?

Als juryvoorzitter van de verkiezing voor het Managementboek van het Jaar lees ik dit jaar nog wat meer. Waar ik normaliter met name Engelstalige non-fictie lees, ligt de nadruk nu logischerwijs op Nederlandstalige titels die kans maken op de titel. We lezen als jury volop. Klassieke onderwerpen, die ik hierboven noemde, tot aan ‘hete’ thema’s van dit moment, zoals psychologische veiligheid, hybride werken, collectieve intelligentie, agressie en AI.

Bij elk boek vragen we ons af voor wie het interessant is. Dat bracht me op het idee om mensen in mijn netwerk te vragen welk boek – managementboek of vakliteratuur – heeft je denken en doen beïnvloed?

Die vraag raakte een snaar want de antwoorden stroomden binnen. Dankzij Folkert, Daria, Fenne, Marieke, Martijn, Arjan, Bauke, Erik, Remon, Paul, Mario, Joel, Marco, Emile, Wouter, Dirk, Maarten, Patrick, Dominique, Bas, Hans, Johannes, Steven en Jacques heb ik weer veel nieuwe titels leren kennen en waande ik me weer aan het begin van mijn carrière.

Een oude vlam

Eckart’s Notes – Eckart Wintzen

In deze column is de ruimte beperkt, dus ik ga alleen in op de twee uitersten die ik ontving. Zo antwoordde iemand heel eerlijk: ‘Ik lees weinig boeken’. En een ander antwoordde enthousiast ‘Eckart Wintzens celfilosofie is de basis voor het bedrijf dat ik met mijn compagnon heb opgebouwd!’.

Beide uitersten nodigen natuurlijk uit om door te vragen. De niet-lezer bleek wel degelijk te lezen. Maar dan online.‘Inspiratie uit blogs en nieuwsbrieven. Geen boeken en ook niet gericht maar gewoon lezen wat je tegenkomt. Wat een goede vraag, dit zet me aan het denken. Waarom lees ik eigenlijk niet meer?’

Dan Eckart’s Notes uit 2007, een oude vlam van me. Een boek waar ik zelf ooit door een klant op werd gewezen. Het idee dat we opperden, om teams veel meer verantwoordelijkheid te geven, sloeg in de praktijk enorm aan. Verlieslatende vestigingen werden winstgevend. Mensen voelden zich bevrijd. Elke vestiging kon nu eindelijk werken als de beste vestiging. Pas toen we klaar waren met het programma zei er iemand ‘Dat is toch gewoon de celfilosofie van Wintzen?’ Onze reactie was samen te vatten in twee woorden: wat? wie? Aangevuld met ‘Dat hadden we eerder moeten weten!’ Met terugwerkende kracht was dit wat wij gedaan hadden.

Jaren later vraag ik dus via een appje welk boek – managementboek of vakliteratuur – heeft je denken en doen beïnvloed? Opnieuw komt Eckart’s Notes langs. Een teamleider, een HR-specialist, een ketenmanager en een projectontwikkelaar noemen het. Ze kennen elkaar niet. Maar ik weet dat ze ooit betoverd zijn door een en hetzelfde boek. Een boek dat ook anno 2022 nog overeind staat (maar helaas niet meer leverbaar is, red.).

Laten we daarom afspreken dat je bij een volgend werkoverleg, of gesprekje bij de koffiemachine, even vraagt welk goed boek iemand recent las. Benieuwd welke ontdekkingen jullie doen. Ik zal in de tussentijd eens nadenken wat ik met de oogst van de 24 namen hierboven ga doen…..

Patrick Davidson, juryvoorzitter Managementboek van het Jaar 2022. Dit is de tweede column in een serie voor Managementboek Magazine. Reageren? Dat kan naar patrick@betterday.nl.

#mgtboek22